Voorbereidend tripje naar Somerset en Exmoor voor groepsreis van 11 juni a.s.: deel 1

Wie zei er ook alweer dat het altijd regent in Engeland? Laat ik u uit de droom helpen: ik ben maandagmorgen 25 mei heel vroeg vertrokken in de regen uit Almelo en heb in Engeland alleen nog maar zon gehad en het is nu dinsdagavond 26 mei.

Almelo naar Calais, dan 1.5 uur met de boot naar Dover en daarna helemaal naar Dunster in Somerset, is een ontzettend lang stuk en niet aan te raden. Eigenlijk komt het er op neer, dat de overtocht je pauze is en je verder alleen maar rijdt. Gelukkig vliegen we met de groepsreis op 11 juni naar Bristol en kunnen daar om ong. 11.00 in ons 9 pers. busje stappen en zijn dan in een klein uurtje bij onze eerste bezienswaardigheid: Coleridge Cottage in Nether Stowey met als hoofdpersoon: Coleridge himself ofcourse.

Ik mocht er nog even in omdat ik zo mijn best had gedaan om er voor sluitingstijd te zijn en de vrijwilliger van de National Trust gaf me zelfs een rondleidingetje. Het was ontroerend om te merken hoe enthousiast ze was en hoeveel ze wist over deze merkwaardige schrijver, dichter, filosoof en wat nog meer. Het is een heel klein huisje, waarvan een deel nog origineel is en een deel uit latere tijd. Mooie onderdelen zijn de plekken waar je kunt gaan zitten met de koptelefoon op waarna je stukken uit zijn prachtige gedichten kunt horen.

Tijdens het luisteren naar bijv. het beroemde gedicht  ‘The Rime of the Ancient Mariner’, zie je de grote albatros, die het symbool voor geluk voor zeelieden is, voor je en voel je de machteloosheid van de Mariner, die vertelt dat hij de vogel wel moest doden en dat toen alles misging aan boord. Schitterend! Ook de tuin is nog grotendeels zo als hij was tijdens zijn leven met een grote ‘bower’ van wilgentenen, waar hij dan zat te mijmeren en ideeën opdeed voor zijn gedichten en ook hier kun je luisteren naar zijn gedichten via de koptelefoon.

Het is maar klein en er is wel heel veel informatie, maar ook als je die niet allemaal wilt lezen is Coleridge Cottage de moeite waard.

Tegen 18.00 kwam ik toch wel erg vermoeid bij Yarn Market Hotel in Dunster aan, waar ik 2 nachten ging verblijven om de omgeving goed te verkennen. Ik kreeg een erg hartelijk onthaal, waardoor ik me echt welkom voelde en een kamer op de 2e etage met uitzicht op de mooie oude Yarn Market, waar vroeger de wol verhandeld werd.

Lekker gegeten samen met Antony en Angela, de eigenaars en ideeën besproken voor een toekomstige groepsreis in 2016 met als basis hun hotel en de mogelijkheden voor klanten, die met hun eigen auto op pad gaan en hier zouden kunnen verblijven. Als je niet veel wilt rijden, hoef je ook echt niet erg veel kilometers te maken, want in een straal van 20 km. is ontzettend veel te zien en te doen en als wandelaar zou je hier weken kunnen verblijven. Yarn Market Hotel verzorgt ook wandelvakanties en wel de Coleridge Way. Zij brengen hun gasten met hun bus naar het startpunt en pikken hen aan het einde van de dag weer op. Op deze manier kun je net zo veel stukken van dit lange afstandspad doen als je zelf wilt. Heel aantrekkelijk!

Het oude stadje Dunster heeft veel te bieden. Een mooie winkelstraat aan de ene kant van Dunster Castle, dat al bestond voor Willem de Veroveraar een ‘echt’ kasteel liet bouwen. Dan aan de andere kant van het kasteel de mooie watermolen en nog een winkelstraat met de prachtige Yarn Market. Het poppenmuseum met een ontelbaar aantal poppen uit de hele wereld is maar klein, maar de collectie is bijzonder.

Eerst moest echter de auto naar de garage omdat hij kuren had en het waarschuwingslampje, dat het systeem niet goed werkte, constant brandde. Antony bracht me naar Minehead en men beloofde dat hij aan het eind van de dag weer klaar zou zijn.

Op voor een mooi ritje met Antony naar het piepklein dorpje  Selworthy dat beheerd wordt door de National Trust op het Holnicote Estate. We bezochten de mooie kerk met heel veel versiering in het houten plafond en zagen de prachtige Periwinkle Tearoom aan de buitenkant, waar we tijdens de groepsreis gaan tea-en. Een juweeltje!

Terug in Dunster, waar ik verplicht  was een dag door te brengen, want zonder auto kun je niet veel. Gelukkig is er vrij veel te zien en kon ik alles rustig en uitgebreid doen, wat ook wel eens goed is voor een jachtig mens als ik.

Begonnen met een mooie wandeling rond en door het dorpje. Flink omhoog met prachtig uitzicht op het dorp en vooral de grote kerk en het kasteel. De Tithe Barn, waar vroeger de Tienden betaald moesten worden,  is helemaal gerestaureerd en doet nu dienst als gemeenschapscentrum. Je kunt een slechter onderkomen hebben! De kerk is enorm, maar ik vond hem niet zo erg mooi. Wel bijzonder is het grote scherm dat de kerk in tweeën verdeelt. De kerk en de bewoners van het dorp kregen onenigheid over geld en het liep uit tot een echt geschil dat op de rechtbank uitgevochten werd. De kerk moest vanaf dat moment in tweeën gedeeld worden, zodat de twee vechtende groepen ieder hun eigen deel konden beheren. Rare jongens die Britten!

Na het dorp was Dunster Castle aan de beurt, waar het een drukte van belang was. Het is hier schoolvakantie, dus volop gezinnen met kinderen, die druk waren met alle activiteiten die er georganiseerd werden. Boogschieten, gevechten etc. etc. Heel leuk om te zien!

Het kasteel is een bijna onneembare vesting: hoog gelegen en goed beschermd. Je komt in een flink aantal vertrekken en krijgt een goed beeld hoe de rijke eigenaren er woonden. Er hangen ook schitterende schilderijen van leer!

Om het kasteel is een groot park met allerlei verschillende tuinen: bij  de rivier, moerasachtige stukken, hoger gelegen en beschermde stukken waar subtropische planten groeien, grasvelden, waar nu gespeeld kan worden. Heel afwisselend en vrij inspannend, want je blijft maar klimmen en dalen. Er was zelfs een heel uitgebreid hondenkerkhofje.

Bij de werkende watermolen is een tearoom, die ontzettend populair was tussen de middag. Ik dacht dat het sneller zou gaan om een takeaway koffie met scone te bestellen, maar stond gewoon net zo lang te wachten als de klanten, die lekker in de tuin of binnen zaten en die bediend werden.

Aan het eind van de middag de auto gehaald, die het weer helemaal naar wens deed en snel naar Porlock Weir om een geplande wandeling te doen naar  Culbone church midden in het bos vlak bij zee. Een flinke klim van ong. 3 km.

Maar wat een juweeltje! Plaats voor max. 30 personen en omringd door een klein kerkhofje. Echt de moeite waard. Ik had een rondwandeling gevonden op internet, maar die was waarschijnlijk al heel oud, want op het bordje bij het kerkje stond dat dat niet meer kon en het was echt geen nieuw bordje. Over dezelfde weg dus terug en nu ging het aanzienlijk gemakkelijker. Ook wel eens lekker!

Terug naar het hotel en …… het alarm lichtje brandde weer, dus het probleem is helemaal niet opgelost. Morgen maar weer bellen en dan hopen dat ze er meteen naar willen kijken, want ik heb een uitgebreid programma in de planning.

Wordt vervolgd