Deze korte interessante wandeling leidt door het dorpje Kyleakin en omgeving net over de brug van het vaste land naar Isle of Skye.
Het is een gemakkelijke wandeling en met eb kunt u gewoon rechtstreeks naar de ruïne lopen en met hoog water via een omweg. De tijden van eb en vloed hangen op een bord op de parkeerplaats. Lengte 3.5 km. Duur: 1.5 uur, nauwelijks hoogteverschil.
U parkeert op de grote parkeerplaats tegenover de village green in het centrum. Kyleakin is een levendig dorpje met aardige winkels en een plezierhaventje.
Volg de weg richting de pier aan het eind van het dorp. Als u King Haakon’s Bar gepasseerd bent, kunt u even een omweggetje maken naar een pad met omheining aan de linker kant. Dit pad leidt via treden naar het War Memorial op een lage heuvel: een prachtig uitzichtpunt. Over het zelfde pad terug en dan links aanhouden tot de plek waar vroeger de veerboot aanmeerde.
U komt langs het Brightwater Centre met de mooie otter sculptuur.
Interessant om te bezoeken en een boottochtje naar White Island te boeken, maar daar over meer later.
Een klein stukje teruglopen en dan slaat u links af en blijft langs de haven/rivier lopen tot u bij een brug komt over de rivier naar South Obbe.
Ga over de brug en volg de weg naar links tot hij ophoudt bij de pier.
Hier begint een pad dat rond de kust loopt richting Caisteal Maol. Het pad komt op het strand bij een groot boothuis. U vervolgt uw weg rond het kasteel.
Met eb is dit heel goed te doen met hoog water moet u een stuk om om er te komen. Er gaat een duidelijk pad omhoog naar de ruïne, voorbij een bankje.
In Caisteal Maol zetelden de leden van de MacKinnon Clan. Het werd volgens legendes door ‘Saucy’ Mary, een Noorse prinses die met een MacKinnon getrouwd was, in de laat 15e eeuw gebouwd. Zij begon met het heffen van tol als schepen hun kasteel passeerden.
Er zijn nog meer Noorse invloeden want Kyleakin betekent in het Noors King Haakan’s Strait. Haakan heerste hier rond 1260.
Het is nog steeds een indrukwekkende plek met prachtig uitzicht op het water en over het dorpje. Ga via de zelfde weg terug naar de brug in Kyleakin.
Over de brug gaat u onmiddellijk links af en volgt de rivieroever met stenen,keitjes en later wordt het een graspad stroomopwaarts. U komt dan in een moerasgebied de Obb, waar zomers rose bloemen groeien en bloeien. Er zijn altijd heel veel reigers. Het pad buigt naar rechts af, langs een vijver en loopt dan tussen de village hall en de basisschool door (negeer een voetpad naar rechts) en het asfalt pad komt dan uit op de hoofdweg.
Hier vervolgt u uw weg over een smal pad aan de overkant en komt dan bij een telecoop en wat banken bij de kust. Rechts van de Skye Bridge ligt Eilean Ban,
het witte eiland. Het huisje op het eiland was de woning van Gavin Maxwell, de beroemde schrijver van Ring of Bright Water, het boek dat zeer succesvol was en ook verfilmd is. Het is nu een museum en je kunt er met een bootje, dat je bij Bright water visitor centre kunt boeken.
Sla het pad net boven het strand rechts op. Voor u weer bij de parkeerplaats bent, is een een kleine tuin aan de linker kant met een vijver en een hut waar u otters, reigers en andere vogels kunt ‘spotten’.
De beloofde extra informatie over het Visitor Centre en White Island
Onder de brug , die Skye met het vaste land verbindt, is een natuurreservaat Eilean Bàn (‘White Island’). Er is een observatiehut en uitkijkplatform en er zijn allerlei kleine wandelingen te maken, die ook door rolstoelgebruikers gedaan kunnen worden.
Er leven heel veel verschillende vogelsoorten, maar ook zeehonden en bruinvissen en soms worden er otters gespot.
U kunt het eiland bezoeken met een gids, die in het bezoekerscentrum Bright Water in Kyleakin te boeken is van ma t/m vrijdag.
In het bezoekerscentrum zijn allerlei interactieve opdrachten, die vooral voor kinderen leuk zijn om te doen, een model van de brug en tentoonstellingen over de geschiedenis van dit gebied. Geopend van maandag t/m vrijdag van 10.00 – 16.00.
Een waar gebeurd verhaal: The ring of bright otter. Gavin Maxwell woonde in de stad met een otter, kocht White Island en ging er wonen omdat dat beter voor de otter was en dat was ook zo. Helaas werd de otter doodgereden. Hij schreef er een boek over dat wereldwijd een groot succes werd. Het boek is verfilmd in de jaren 70.
Tina Somberg 