Het laatste gevecht van de Kelpie uit het boek First Aid for Fairies and Other Fabled Beasts door Lari Don

Bijna ieder loch in Schotland heeft een monster of in ieder geval een verhaal over een monster. Misschien zijn ze bedacht door ouders of grootouders om de kleine kinderen bij het water weg te houden vanwege het gevaar om te verdrinken of misschien zijn er ook echt monsters in de lochs in Schotland, we zullen het nooit zeker weten ………

Het meest bekende monster dat in dit soort waarschuwingsverhalen voorkomt is de Kelpie, een waterpaard dat diep onder water leeft en als het aan wal klimt verandert het in een prachtig paard, waar je zo op weg kunt rijden omdat het ‘rijklaar’  is.  Kleine kinderen, kleuters, pubers, adolescenten en zelfs volwassenen kunnen  de verleiding om in de stijgbeugels te stappen en weg te rijden niet weerstaan en dat loopt natuurlijk nooit goed af.

kelpie1Het moment dat ze op het zadel gaan zitten, kunnen ze er niet meer vanaf en het paard galoppeert rechtstreeks naar het water en loopt er in, dieper, nog dieper en net zo ver tot de berijder onder water komt en verdrinkt.

Maar dit is niet het hele verhaal. Kinderen met wijze ouders en grootouders hebben geluk, want die weten dat  Kelpies  ook een andere vorm aan kunnen nemen.

Vele vele jaren geleden leefde er een boerenfamilie ten noorden van een loch en ze kenden de verhalen over vreemde beesten bij het loch en het verbaasde hen dan ook niet erg toen er een enorm zwart kalf met rode randen om de neusgaten geboren werd, dat zeer opvliegend van aard was . Zij dachten dat de fairy bull(de zwarte stier uit een sprookje)  bij hun koeien geweest was en een van de koeien bezwangerd had.

Maar dit kalf was veel wilder dan de anderen, veel groter en het had een heel ander karakter dan de  andere kalveren. De boer sloot hem op in een omheind stukje land en probeerde hem te temmen. Maar helaas had hij geen succes en het kalf bleef maar groeien en loeien.

Op een dag liep de boerendochter langs het meer. Ze  keek goed om zich heen of ze geen verdachte gezadelde paarden zag, maar maakte zich niet ongerust toen er ineens een mooie jongeling voor haar stond. Hij was heel goed gekleed, lachte charmant en had lang wild blond haar. Hij vroeg of ze misschien een kam voor haar had. Ze gaf hem haar kam en hij ging zitten om alle klitten uit zijn haar te krijgen, Hij worstelde en worstelde, maar het lukte voor geen meter. Het meisje kreeg een beetje medelijden met hem  en bood aan om te proberen of zij de knopen en klitten er wel uit kon krijgen.

Ze vond het wel een beetje gek dat zijn haar vochtig was, terwijl het al dagen niet had geregend en nog gekker dat er waterplanten, takjes en blaadjes in zijn haar zaten. Terwijl ze doorging met kammen, drong ineens tot haar door, dat dit geen jongeman was maar het beest van het loch, dat niet in een paard maar in een man veranderd was.

Het was een slimme meid en ze werkte gewoon door, zong er slaapliedjes bij en ja wel de jongeman viel in slaap. Ze stond heel voorzichtig op en rende weg richting de boerderij. Maar al gauw hoorde ze  het paard dat ontzettend hard  ‘schreeuwde’  dichter bij komen en  ze hoorde geen voetstappen maar paardenhoeven. Ze zou hem nooit voor kunnen blijven omdat het paard veel harder kon rennen.

Ineens schoot door haar hoofd dat ze bij het weiland was waar de ‘fairy bull’  opgesloten zat. Ze schopte het hek open en de woeste stier stormde het weiland uit richting het naderende paard. Het meisje verstopte zich.

De zwarte stier loeide en het witte paard hinnikte en ze beten en schopten elkaar en stonden op hun achterste benen. Omdat ze allebei de sterkste wilden zijn werd het een langdurig gevecht en waren ze zo gefocust dat ze niet merkten dat het meisje voorzichtig wegliep en naar huis rende.

Toen ze veilig op het boerenerf was, keek ze achterom en zag dat de stier en het paard heel dicht bij het water gekomen waren, maar zich daar totaal niet van bewust waren. De hoeven gleden uit over de vochtige steentjes op de oever en ineens vielen ze in het loch en verdwenen onder water.

En dit ‘sprookje’  eindigt niet met “ze leefden nog lang en gelukkig”, maar “geen van beiden werd ooit weer gezien” .

kelpie2

Meer details over het boek First Aid for Fairies and Other Fabled Beasts  vindt u op http://www.laridon.co.uk .

©opyright Lari Don, Scotclans 2008

Over Tina Somberg-Buiks

Enthousiaste Groot-Brittannië reiziger en vooral Schotland fan en ervaren reisleidster. Samensteller van reizen voor individuele reizigers op eigen gelegenheid . De passie voor dit land is ontstaan tijdens de reizen door de prachtige landschappen, de ontmoetingen met de vrij excentrieke bewoners, de bezoeken aan de talloze musea en bezienswaardigheden en de studie Engels MO-A, MO-B en uiteindelijk de doctoraal studie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Dit bericht werd geplaatst in Achtergrond verhalen, Legenden en sterke verhalen over Schotland, Schotland en getagged met , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.