De week vordert en wij worden steeds betere wandelaars en de afstanden worden langer, hoewel we daar vandaag niet zelf voor kozen. We waren naar Blackwater Foot gereden, omdat ik daar een afspraak had om het hotel te bekijken ( mooie kamers, een zwembad, grote lounge, terras aan zee, en een goed restaurant). Om 12.07 ging de bus naar Dougari, waar wij wilden beginnen met lopen. We kochten kaartjes, drukten toen wij het gevoel hadden dat we er bijna waren op 
de stopknop in de bus, maar de vrl. chauffeur reed maar door en door. Toen ik uiteindelijk naar haar toe ging en vroeg of we al niet veel te ver waren, zei ze: “ja dat klopt” . Maar ik heb op de stopknop gedrukt: ”ja dat doen heel veel mensen, en als ik dan stop hebben ze zich vergist, dus dat doe ik niet meer. Als je eruit wilt, moet je je gewoon melden bij mij.” Te belachelijk voor woorden en wij uit de bus. Na 1.25 min. flink doorstappen waren we in Dougari, waar we 
hadden willen beginnen.Er volgde nog een flink stuk over de weg, die gelukkig niet al te druk was. Mooi uitzicht op de zee en Kintyre. Toen we bij Machri Golfcourse kwamen en de er bij behorende tearoom vonden we dat we wel koffie met scones hadden verdiend. Heerlijk!! De scones waren vers en warm. Pure luxe! Weer verder en eindelijk na een paar uur over de weg, konden we eraf en liepen over een mooi pad, stijgend, naar de zee en over het strand 
richting King’s Cave. Het is een hele grote grot, afgesloten met een gietijzeren hek, maar er zit een hek in dat gewoon open is. Men zegt dat Robert the Bruce hier verbleven heeft. Als het zo is, mooi, is het niet zo ook mooi. Het is een prachtige plek. Lekker rondgekeken en over het zelfde mooie paadje verder naar de punt Drumadoon Point. De zon begon volop te schijnen en hield het vol tot we thuis waren. Heerlijk. De truien konden uit en in t-shirt 
verder. Dit gebied is sinds kort verklaard tot Geo Park, een bijzondere status die alleen voorbehouden is aan gebieden waar iets bijzonders aan de hand is qua aardlagen etc. Hier gaat het dan om een gebied dat ong. 60 miljoen jaar oud is. We kwamen bij de golfbaan en liepen er overheen, wat niet de bedoeling was maar we waren de bordjes van de Arran Coastal way kwijtgeraakt. Nog een klein stukje en toen zagen we het hotel en onze auto op de parkeerplaats staan. We waren er na ong. 5 uur lopen ook wel aan toe.
Zie ook deel 1, 2 en 3
Tina Somberg 