Deel 3: Op vrijdagmiddag 13 april j.l. haalde ik mijn man van het vliegveld in Glasgow en vertrokken we richting ons beginpunt van The Cowal Way. Een mooie rit naar de veerboot in Gourock, die ons in 20 minuten naar Dunoon op het Cowal Peninsula bracht. Heel rustig, smalle wegen, nauwelijks verkeer, een verademing na de drukke steden Edinburgh en Glasgow. We hadden plenty of 
time dus eerst een bezoek aan Benmore Botanic Garden. Het was niet echt lekker weer, maar het was droog, dus we waagden het erop. het is een heel groot parkachtig gebied, met mooie inheemse planten, maar ook een heel stuk met uitheemse planten uit bijv. Chili. Indrukwekkend. Heel bijzonder was the Fern House, een gebouw vol varens in allerlei groottes en maten. Lekker koffie 
gedronken en op naar Portavadie Marina, waar we de eerste nacht door zouden brengen voor we gingen starten met de 3.5 daagse langeafstandswandeling The Cowal Way. We kregen de sleutel van een comfortabele studio met ruime kamer met alles er op en eraan, een heel comfortabel groot 2 pers. bed, een keukendeel en een badkamer met douche en toilet. Wat wil een mens nog meer? ’s Avonds lekker gegeten in het ‘gewone’ restaurant, want het andere grotere restaurant leek ons een beetje ‘posh’ en dat spreekt ons niet zo aan. Heerlijk geslapen en ’s morgens 
een uitgebreid ontbijt in het ‘posh’ restaurant, want het andere was nog gesloten omdat het nog niet druk genoeg was. Met je boeking kun je ook zwemmen en naar de sauna en tegen betaling kun je fietsen huren en andere activiteiten boeken.
Koffer ingeleverd en op pad samen met Stewart Miller, de man die The Cowal Way in de markt gezet heeft en ons aanbood om deze wandeling te gaan lopen, waarbij hij natuurlijk hoopte dat ik hem zou gaan aanprijzen en verkopen via TravellingWELL.nl.
Het eerste stuk helemaal langs de kust. Prachtige uitzichten over zee naar eilandjes en het eiland Bute. Het ging een beetje op en neer maar niet erg inspannend. Na ong 2.45 hadden we de eerste 10 km. gelopen en lunchten we in het gezellige restaurantje Botanica in 
Tighnabruaich.
Het tweede stuk ging dwars door de binnenlanden, langs velden, flinke heuvels op de achtergrond, dan weer uitzicht op zee, zeer afwisselend!
Koffie bij James McLuckie de oprichter van The Cowal Way thuis, waar we het certificaat Ambassador for The Cowal Way kregen en het laatste uurtje naar onze B&B in Glendaruel over de stille weg. Omdat hier niets is om te gaan eten, aten we een 3 gangen diner in de B&B. Heerlijk. Mooie dag!!
Zondag om 8 uur ontbijt en om 8.45 weer op pad. Het was donker, heiig, een beetje nattig, maar niet zo dat de regenpakken aan moesten. Een rustig, niet zo heel enerverend gebied. Heuvels, heel veel bos met aangeplante naaldbomen, dan weer heuvels, een gehuchtje, een paar huisjes/boerderijen. Kortom: niet spectaculair, maar lieflijk en heel rustgevend. En als het mooi, helder weer geweest was, dan hadden we van schitterende vergezichten kunnen genieten. Helaas is half april toch een beetje aan de vroe
ge kant voor zo’n wandeling. Ook nu was de B&B weer helemaal top. De eigenaar verzorgt ook alle bagagevervoer. En als je wilt kan hij of een van zijn bevriende relaties, ook als taxi fungeren. Heerlijke maaltijd met een glas wijn en na afloop een lekkere kop koffie. Wat een verwennerij.
Maandag: prachtige tocht, echt veruit het mooiste stuk. Bergen, enorm uitzicht, heel stil en op en neer. Het enige nadeel was dat het zo ontzettend nat was dat we soms tot over onze enkels 
in de modder zakten en het water zo de bergschoenen in liep. Dat was iets minder. Het eerste stuk ging echter prima, hoewel we er wel langer over deden dan we gepland hadden. In de Goil Inn in Lochoilhead net iets voor de helft van de tocht geluncht. Een prima tent, aardige eigenaar, heel verzorgd allemaal en heerlijke sandwiches. Als we alles van te voren geweten hadden, hadden we het rustiger aan ged
aan en hier overnacht, maar ja, eigenwijs he en wij kunnen zo’n lang stuk best wel ( zelfoverschatting?). Verder voor het tweede deel en u voelde hem al aankomen: prachtig, flink op en neer, veel nattigheid en we werden vermoeider en vermoeider, maar opgeven? Ho maar. Om 18.45 kwamen we elkaar voortslepend aan in onze B&B, helemaal kapot. Een kop koffie en een flinke douche
deden gelukkig wonderen, dus op naar de 
Village Inn in Arrochar voor een warme maaltijd en drankje en om 22.00 rolden we in bed. Wat een heerlijke tocht, maar voor ons, gewone stervelingen, te lang, dus we gaan de wandeling op de website ook veranderen in 4.5 dag. Dan is het een schitterende tocht en niet al te vermoeiend. Dinsdagmorgen moesten we eigenlijk nog 2 uurtjes lopen om op het officiële eindpunt Inveruglas te komen, maar het regende flink en daar hadden we geen zin meer in. De ranger gebeld en hij bracht ons helemaal weer terug naar 
Portavadie waar onze auto stond. Vanaf daar een mooie tocht over smalle weggetjes en ook nog even naar Inveruglass, zodat we toch op ons eindpunt geweest waren. The Cowal Way: een aanrader voor diegenen, die graag in een stil gebied met veel natuurschoon willen wandelen en die zonder de luxe van iedere dag een maaltijd in een restaurant of pub kunnen en tevreden zijn met een maaltijd in de B&B. U vindt alle foto’s op Google Plus. De beschrijving per dag vindt u bij onze wandelvakanties met bagagevervoer.
Tina Somberg 
