Islay (aila)
” Ik kwam, ik zag en was verkocht”.
Hoe leg je nu toch uit waarom de ene plek je zo ontzettend aanspreekt en de andere helemaal niet?
Komt het misschien door:
- De 8 distilleerderijen van heel klein en persoonlijk tot onbehoorlijk groot en glad en gepolijst?
- De vele single track roads waar je zo heerlijk kunt onthaasten (naast natuurlijk wel ontzettend opletten of er misschien een tegenligger aankomt)?
- De kleine vissersdorpjes met de vrnl. witte huisjes rond de baai?
- De aardige mensen, die allemaal zwaaien en als het maar even kan eerder aan de kant
gaan dan jij, zodat jij gewoon door kunt rijden?
- Twee personeelsleden van Kilchoman Distillery, die in hun nette pak gewoon mee gaan helpen in de blubber om je auto er uit te trekken?
- De kleine kapelletjes en kerkhoven met
de mooiste stenen en kruisen? - De tafeltjes met kopjes, koffie, thee, cakes, die gewoon buiten staan en waar je mag pakken waar je zin in hebt en dan in de ‘honesty box’ je geld moet doen?
- De stukjes grond van een vierkante voet bij Laphroaig waar je je vlag mag planten en ieder jaar je miniflesje single malt (de huur) mag halen?
- De schitterende zandstranden, waar je met harde wind bijna gezandstraald wordt?
- De zonsondergangen die de hemel in lichterlaaie zetten?
- De overblijfselen van eeuwenoude mystieke plekken, stenen, eilandjes, waarvan soms nog steeds maar heel weinig over bekend is?
- De zeehonden die zo heerlijk ronddobberen op de beschutte plekken aan de kust?
Laten we het er maar gewoon op houden dat alle bovengenoemde punten samen van Islay een hele bijzondere plek maken, die het verdient om door velen bezocht te worden.
De foto’s laten vast beter zien dan alle bovenstaande woorden, waarom ik in deze paar dagen “Een beetje verliefd” ben geworden op dit eiland, maar dan wel zonder André Hazes a.u.b.
Thank you Visit Scotland, SYHA, YHA and CalMac for partly sponsoring this trip!!!
Tina Somberg 
Pingback: Deel 4: de laatste dagen van een levendige reis voor en tijdens Visit Scotland Expo 2016 | Tina Somberg