Deel 2: Een zeer levendige reis voor aanvang van Visit Scotland Expo 2016

Aan het begin van de ochtend meteen een prachtige tocht gemaakt langs de kust, de 12 Apostles, de Machrie Standing Stones, dwars door het binnenland naar Brodick en vervolgens naar Lamlash om de eigenaresse van de vakantiewoning voor 2 personen daar te ontmoeten. Allerhartelijkst en het grappige was, dat de vakantiewoning zeer overzichtelijk, netjes en meer dan volledig ingericht was en haar eigen huis een grote zooi! Je moest zo’n beetje over de autowrakken, tientallen stoelen en allerlei andere troep heen stappen om bij de voordeur te komen en binnen helemaal volgestouwd! Het excuus was dat ze aan het verbouwen waren, maar …… ik had mijn twijfels of dat de oorzaak was. Volgens mij waren het gewoon ‘hoarders’  (mensen die niets maar dan ook niets weg kunnen gooien). Maakt verder niets uit: de vakantiewoning was heel erg comfortabel en uitzicht op zee.

Via de oostkant van Arran terug naar Lochranza en met de boot naar het vaste land en wel Kintyre. Eerst het vissersdorpje Tarbert maar eens bekeken. De ruïne van het kasteel stond op een hoge bult en vanaf die plek prachtig uitzicht op de zee en het haventje. Daarna naarstig opzoek naar een winkel waar ze opladers voor mobiele telefoons verkochten. Mijn mobiel wilde niet opladen en dat is een heel vervelend gevoel, vooral als je alleen reist. In de 5e winkel hadden ze er een voor mijn merk. Hoera! Ik had de neiging om de verkoopster, een hele lieve oudere mevrouw, om de nek te vliegen, maar heb me beheerst. Het zou natuurlijk ook heel ‘embarassing’ zijn en dat is iets waar de Britten een ontzettende hekel aan hebben.

Om te vermijden dat ik weer zo laat bij de veerboot zou zijn als 2 dagen geleden, maar extra vroeg weggegaan. Ik was niet de enige die dat bedacht had, want er stond al een aardig rijtje te wachten in Kennacraig. Is ook echt geen straf want de veerboot veranderde van een stipje aan de horizon in een behoorlijk groot schip en dat is best leuk om te zien gebeuren. De overtocht duurde 2 uur en omdat hij om 18.00 vertrok was het restaurant zeer populair! Zelfs ik kocht een warm gerecht en dat  is voor een brood freak, die nu lekker zelf mag bepalen dat warm eten niet hoeft, best bijzonder!

Mijn voorbereiding was niet zo grondig geweest want i.p.v. in Port Ellen kwamen we in Port Askaig aan helemaal aan de andere kant van het eiland. Ik moest dus even schakelen, want wist nu niet precies hoe ik bij de B&B moest komen, zo oenig!

Was echter geen enkel probleem en ik kwam er heel gemakkelijk via het smalle, 1 baans weggetje binnendoor en werd om ong. 20.30 hartelijk opgewacht door Jim en Caroline in hun B&B ong. 1.2 km. buiten Bowmore. Zij hebben 2 huizen: 1 waar ze zelf wonen en waar ze 1 kamer gebruiken voor gasten en een huis op 25 m. afstand met 3 prachtige, ruime kamers met uitzicht over de velden, een hele ruime badkamer en beneden een zitkamer met grote tafel en een lounge met banken en t.v. Heerlijk licht en het voelde erg luxe.

Lekker vroeg op bed, want ik was van al dat rijden en rondtrekken best wel moe en het bed lag zalig maar  een mens moet iets te zeuren hebben: er waren ook 2 jonge mannen uit Hongkong, die rond 0.00 thuiskwamen en laten we het netjes houden, ietsjes te veel whisky op hadden en waarschijnlijk niet door hadden dat ze wel heel hard spraken en lachten en daar eindeloos mee doorgingen. Oordopjes in, maar zelfs die hielden het geluid niet helemaal tegen. Grrrrr!!!!

Aflevering 3 gaat volledig over het prachtige eiland Islay, niet alleen bijzonder vanwege het aantal whisky distilleerderijen, maar zeker ook vanwege het landschap, de zee die alom aanwezig is en daarmee ook de wind trouwens, de overblijfselen uit het verleden en de ontzettend aardige, ontspannen bewoners!