De TravellingWELL.nl groepsreis naar Somerset, noord Devon en Exmoor: juni 2015

De TravellingWELL.nl groepsreis, die voor juni 2015 op het programma stond had al binnen 2 weken genoeg deelnemers, zodat iedereen zich eind november al kon verheugen op wat hij /zij allemaal ging zien en doen en dat was nogal wat.

Allereerst een verblijf in het 4* B&B Lee House in Lynton gedurende de hele 7 daagse reis, dus 1 x de koffer naar de kamer slepen en dan pas weer op de dag van de terugreis: een heerlijk vooruitzicht! Fijne, ruime kamers, die allemaal iets bijzonders hadden: een eigen balkonnetje, eigen tuintje, mooi uitzicht, een lekkere sofa en natuurlijk een goede badkamer. ’s Morgens eerst lekker fruitsalade, cerials, sapje, diverse yoghurts en dan keuze uit een flink aantal opties, zodat iedereen in principe elke dag iets anders zou kunnen kiezen. Waar maak je dat nog mee?

De groep kon max. uit 7 deelnemers bestaan en met deze reis waren het er 6: lekker flexibel, snel in-en uitstappen, niet hoeven reserveren om gezamenlijk koffie te drinken of te lunchen en werkte het weer een keer niet mee, dan gewoon het programma omdraaien, omdat we de bezoeken en boottocht toch niet vast hoefden te leggen voor dit kleine groepje. Een echtpaar dat al heel vaak met ons mee geweest is, had een bagagelabel van het TravellingWELL.nl visitekaartje gemaakt. Leuk!

Donderdag begon een beetje hectisch, met het niet verschijnen van de 9 zits bus, maar uiteindelijk hadden we een luxe 7 zits Ford Galaxy. Nooit geweten dat er zo veel in kan: 7 koffers, 7 rugzakken/tasjes, 7 jacks en dan ook nog eens 7 personen.  Vraag niet hoe, maar het kon er in.

We zoefden van Bristol Airport over prachtige weggetjes dwars door het woeste Exmoor naar Lynton, waar we hartelijk werden ontvangen door Caroline en Ken van Lee House. Opgefrist en naar ons eerste restaurant The Green House op 3 minuten loopafstand. Lekker, gezellig en ontzettend aardig personeel. Het beviel zo goed dat we er de komende 3 avonden en de laatste avond ook gingen eten. ‘Never change a winning team’ .

Vrijdag naar het Visitor Centre van de National Trust bij Heddon’s Mouth, waar voor 1 van onze groepsleden een tramper gereserveerd was, zodat hij gewoon mee kon op een prachtige wandeling die hoog boven Heddon’s Mouth vlak langs de kust ging. Schitterend uitzicht over de zee en de heuvels, kortom een goed begin, dat afgesloten werd met een koffie/broodje op het terras van Hunter’s Inn. De wandeling was een beetje uitgelopen en het zou waarschijnlijk niet meer lukken om op tijd bij de boot te zijn in Ilfracombe, dus pasten we het programma aan en brachten nu een bezoek aan het landhuis Arlington Court van de National Trust op een groot landgoed en met een mooi en uitgebreid rijtuig museum. Het was een redelijk modern landhuis met een hele aparte inrichting, omdat de eigenaars echte verzamelaars of te wel ‘hoarders’  wareb: mensen ,die niets weg kunnen gooien. We waren niet zo erg impressed en het stond helaas helemaal in de steigers. Het landgoed was prachtig met enorme bomen, een schilderachtige grote vijver, mooie doorkijkjes op de landerijen verderop en het rijtuig museum had een groot aantal koetsen uit allerlei verschillende tijden van basic naar behoorlijk luxe. Heel interessant en mooi!
Via binnenweggetjes weer terug naar onze B&B met een heel tevreden gevoel.

Zaterdag: bewolkt, donker, maar we hadden goede hoop dat het op zou klaren, wat helaas niet gebeurde, maar ja het kan ook niet altijd voor 100% meezitten toch?

Eerst te voet naar het dorpje Lynton waar we het kerkje bekeken en een blik op de winkeltjes wierpen en vervolgens met de Cable Train steil naar beneden. Een prachtig systeem dat helemaal self-supporting is, want de wagentjes (1 boven en 1 beneden) worden met water gevuld of het water wordt er uit gelaten, waardoor ze elkaar in evenwicht houden en dus op en neer gaan. Het hoogteverschil is behoorlijk en dat merk je eigenlijk pas als je zelf te voet van het beneden station naar het bovenstation loopt, een enorme inspanning.

We liepen lekker langs het water in Lynmouth, bezochten het Visitor Centre met een interessante film over het gebied en het museum ter nagedachtenis aan de verschrikkelijke overstroming in 1953, die het leven kostte aan meer dan 10 inwoners van het dorpje. Vanaf 11.00 stond een flink terrein aan de overkant van de rivier en haven vol met Classic Cars, waar de eigenaars met gepaste trots naast stonden/zaten en verhalen vertelden. Een gezellige boel en er waren echt prachtige exemplaren bij.

Tijd voor koffie/thee met scones, clotted cream en jam en waar kon dat nu beter dan in het prachtige Watersmeet van de National Trust midden in de natuur op het punt waar 2 rivieren samenkomen. Een idyllische plek! Je moet er even wat voor doen om helemaal beneden te komen vanaf de parkeerplaats, maar dan heb je ook wat. Helaas vonden we het een beetje te fris om buiten op het terras bij de rivier te zitten, maar er was een hele kleine overdekte ruimte waar we onze Cream Tea/Coffee verorberden. Yummie!

Nu waren we wel lekker vroeg in Ilfracombe en dat was maar goed ook, want de boot vertrok niet om 14.30 de tijd van gisteren, maar om 14.00, dus dat had ook kunnen mislukken. Een grotendeels open boot met een stuk met dak, maar deuren waren er niet dus het woei lekker door (dat is de positieve versie). Je zou ook kunnen zeggen dat het zo woei en daardoor zo koud was, dat we echt verkleumd waren na  de 1.5 uur. Wel een hele mooie tocht langs de kust van Exmoor en noord Devon: een groot verschil. De ene heel vriendelijk en groen en de andere met flinke rotsblokken en heel veel grotten. Meteen aan het begin flitste er een dolfijn voorbij, maar dat was jammergenoeg het enige zeezoogdier dat we zagen. Meteen na terugkomst een gelegenheid gezocht om koffie te drinken en daar knapten we weer helemaal van op.  Het enorme standbeeld Verity van Damien Hirst bewonderd en terug naar de auto. Vlakbij onze auto was de reddingsbrigade bezig met een laatste oefening met de splinternieuwe reddingsboot, die 3.000.0000 gekost had. Hij zou de volgende dag te water gelaten worden en officieel in dienst komen, dus het was belangrijk dat de mannen voor 100% op elkaar ingespeeld zouden zijn. Ze namen er op hun gemakje de tijd voor en wij maar wachten. Er stond ook een vader, die voor de hele familie fish & chips gehaald had, maar niet bij de rest van het gezin kon komen. Hij was redelijk ‘desperate’ .

Terug naar Lynton kwam er een flinke mist opzetten, dus al met al waren we opgelucht toen we Lee House weer zagen. Leuke dingen gedaan vandaag, maar hopelijk morgen toch wat beter weer, want dat maakt een verblijf toch wel heel veel leuker!

Zondag: nog een beetje bewolkt, maar de verwachtingen zijn hooggespannen en onze hoop werd niet de grond in geboord, want het werd een schitterende dag en we liepen gewoon in ons t-shirtje of overhemd. Zalig. Een mooi tochtje van een goed uur naar het pittoreske vissersdorpje Clovelly, waar de tijd stil heeft gestaan. Het enige moderne is het immense bezoekerscentrum, waar je binnenkomt, de kaartjes koopt, kunt eten en drinken en uitgebreid winkelen en waar een film over de geschiedenis van Clovelly wordt vertoond. De verteller was boeiend, maar het wordt wel eens tijd voor een gedigitaliseerde film, want het vertoonde sleetsheid met vage beelden. Jammer.

Toen met zijn allen richting dorpje, maar eerst de pottenbakker, de winkel met prachtige sjaals etc. van zijde en de ezeltjes. Vroeger werden die gebruikt om alles te vervoeren in het dorpje, nu mochten kinderen er ritjes op maken. Vanaf het allereerste stukje boven is er wonderbaarlijk mooi uitzicht op de zee. Het straatje zelf loopt steil naar beneden, helemaal van klinkers en de huisjes zijn in picobello conditie. Klein, mooi beschilderd, bloemen in alle kleuren en geuren, een authentiek vissershuisje, de methodisten kerk, een kapelletje, ouderwetse snoepwinkeltjes, kleine restaurantjes en helemaal onderaan beland je in het kleine beschutte haventje.

Wij hadden geluk want er was deze zondag een Zeewier festival met live muziek en allerlei kraampjes met producten die zeewier bevatten. Gezellig en levendig. De zon scheen uitbundig, dus we zaten heerlijk op bankjes van alle activiteiten en het uitzicht te genieten. Wat is vakantie toch een heerlijk tijdverdrijf!

Om weer helemaal boven te komen kostte wel een paar zweetdruppels, maar het lukte en na een kleine pauze om weer even af te koelen gingen we op zoek naar het kustpad voor een mooi wandelingetje. We maakten een heerlijke wandeling door Clovelly Court Garden, waar de kleuren je soms zeer aan de ogen deden, zo fel, dwars door weilanden. Het was een volstrekt andere wandeling dan die we gepland waren. Geen punt, want genieten was het toch.

Aan het eind van de middag via een andere route met hele smalle, kronkelige weggetjes terug naar onze B&B. Wat een dag! Zo willen we er nog wel een paar!

Maandag: het was nu iets frisser, maar ook nu was de voorspelling weer heel goed.

Meteen na het uitgebreide ontbijt op pad voor een wandeling door Valley of Rocks over een deel van het kustpad. We wilden de wind achter hebben, dus begonnen met het dorp en daarna meteen het mooie kustpad op. Iedereen kon deze wandeling goed maken, want er was niet zo veel hoogteverschil en het pad was geasfalteerd, wat het toch wel heel goed begaanbaar maakt. De geiten, die ik alleen nog maar ’s morgens vroeg en ’s avonds gezien had, waren ook nu in grote getale aanwezig en stonden op de smalste richeltjes heerlijk te knabbelen aan de struiken. Het werd steeds mooier weer en ook nu konden de jassen, truien/vesten na een poosje uit en liepen we volop te genieten van de grillige kustlijn met de bijzonder gevormde rotsen en pilaren. Bij Castle Rock stonden bankjes, dus uitblazen, kijken, foto’s maken en ontspannen. Daarna bij Mother Meldrum’s Tea Garden koffie/thee en eigengemaakte taart gegeten. Mother herself hing tussen de bomen en hield ons in de gaten!

De helft van ons groepje deed de wandeling in omgekeerde volgorde nog eens en de anderen liepen door naar ‘huis’  om zich geestelijk voor te bereiden op de 3 uur durende Safari in de landrover van Experience Exmoor van Neil. En wat een tocht! Over gewone wegen, maar natuurlijk ook off road naar plekken waar andere mensen niet mogen komen, een picknick op de Moors en Neil wees ons op allerlei dieren als herten, roofvogels, fazanten en mooie plekken, die we zelf nooit opgemerkt zouden hebben. We hadden deze tocht niet willen missen en raden hem iedereen aan. Het kost wat, maar je krijgt waar voor je geld!

Ons favo restaurant was dicht vandaag, dus hadden we een maaltijd in de Village Inn geboekt in het lagergelegen dorpje Lynmouth: een echte pub zoals hij hoort te zijn: mooie oude voorwerpen, een prachtige haard, een hartelijke landlord en echte pubgrub. Gezellig!

Dinsdag: al weer prachtig weer. Vandaag een flinke tocht naar Exeter, de hoofdstad met de prachtige kathedraal, het moderne centrum en daarin ook allerlei hele fraaie oude gebouwen, die herinneren aan de textiel tijd. We haalden weer een tramper en gingen optimistisch op pad. Eerst de kathedraal bewonderd en toen een stadswandeling. Aanvankelijk ging het prima en de tramper reed als een tierelier. Toen we echter naar het park wilden, dat hoger lag, ging het aanzienlijk moeilijker. We moesten zelfs duwen!

Naar beneden ging weer prima en we kwamen heel gemakkelijk in het schitterend gerestaureerde havengebied, dat een beetje doet denken aan het centrum van Utrecht met mooie winkeltjes en restaurantjes in de voormalige pakhuisje, schuren langs het water.

Maar….. toen moesten we een heel stuk omhoog en u raadt het al: duwen, duwen en duwen. De zweetdruppels liepen ons van het hoofd.

Toen ik het vertelde bij de shopmobility winkel was de reactie: “ja je wordt ook verondersteld om een rondje om de kathedraal te maken, verder niet”

Minder valide mensen hoeven dus niet ook de andere mooie plekken te zien. Schandalig!

Op de terugweg gestopt bij het Grand Western Canal om de prachtige kanaalboten te zien en even wat te drinken in de mooie Canal Tearoom. Er was een muur vol theepotjes, zelfs in de vorm van een poes.

Rare jongens, die Engelsen.

Woensdag: de reis is helaas al bijna afgelopen, maar we hebben nog een flink stuk van de dag dus eerst een mooie tocht over de moors en een stop in het piepkleine National Trust dorpje Selworthy, met idyllische huisjes en Periwinkle Tearoom. Hij ging net open, dus konden we meteen even lekker een kopje thee/koffie drinken met uitzicht op de andere gele huisjes met de schitterende bloemen!

Door naar het oude stadje Dunster voor een laatste stop en bezoek aan Dunster Castle, dat hoog boven het stadje uittorent en dat een prachtige tuin heeft.

Heel tevreden reden we om 13.00 het dorpje uit richting Bristol, waar we precies op schema om 14.30 aankwamen en de auto weer inleverden.
We waren al ingecheckt en het is een heerlijk kleine luchthaven, dus na 5 minuten waren we de koffers al kwijt en konden we nog op ons gemak lunchen en wat laatste inkopen doen. We liepen gewoon naar het Easyjet vliegtuig en stegen precies op tijd op.

Wat een heerlijke reis!

Wilt u deze reis: Sprookjesachtig Exmoor en noord Devon ook maken? Hij staat nog 1 x op de planning en wel op 10 september. Deze reis kunt u nog tot 25 juni a.s. boeken. Op dat moment besluiten we of hij doorgaat of niet. U kunt ook een aanvraag indienen voor een datum die uw groepje van max. 7 personen het beste uitkomt. Wij gaan dan kijken of hij inderdaad op de door u gekozen datum plaats kan vinden.