Prachtige single track roads in The Highlands of Scotland en Isle of Skye

En opnieuw maakte ik een tocht door Schotland en deze keer probeerde ik iedere dag een of meer’single track roads’  te vinden, wat geen enkele moeite kostte, want die zijn er volop!
De eerste leidde me diep het binnenland in  door Glen Etive net voor Glencoe en vlak na het hotel King’s House. In het begin waren er nog wel wat auto’s en wandelaars en werd er druk gekampeerd in het wild, maar hoe dieper je het dal inreed, hoe stiller het werd. De herten vonden dat wel prettig en liepen in vrij grote groepen op de weg en er vlak naast en reageerden nauwelijks op auto’s of mensen. Ik kon hen van heel dichtbij fotograferen! Kale bergen, goudgele gaspeldoorn, kabbelend water en aan het eind het uitgestrekte, stille Loch Etive. Wondermooi! De rit is ong. 20 km. heen en dan ook weer 20 km. terug, dus het duurt wel even, maar dan heb je ook wat.

 

Op dezelfde dag de tweede: de B8004 vanaf de sluisjes bij  Neptune’s Staircase net buiten Fort William naar Gairlochy.

Het was een schitterende dag, zoals de hele 10 dagen trouwens ( ja ook in Schotland kan het heel mooi weer zijn) en hoewel het weggetje naar Gairlochy slechts zo’n 10 kilometer is, deed ik er wel een uur over want rijden, stoppen, kijken, genieten, foto’s maken vergt heel wat tijd. Je rijdt heel hoog boven het Caledonian Canal en hebt schitterend uitzicht!

Na dit stille weggetje viel de drukke A82, de grote verbindingsweg met Inverness, me koud op het dak, want je kunt nauwelijks om je heen kijken met al het tegemoetkomende verkeer. Gelukkig duurde dat niet zo lang en moest er even gestopt worden bij de Loch Lochy Laggan Locks. Een idyllisch plekje: hemelsblauw water,  de sluisjes en fleurige jachten. Heerlijk!

Bij Invergarry van de A82 af en de A87 op langs Loch Garry, Loch Loyne en het schitterende Loch Cluanie met de bergen weerspiegeld in het water.  En jawel bij Invershiel lag nog steeds op de zelfde dag de volgende single track road naar de Glenelg Ferry  al op me te wachten. Zo smal en weinig gebruikt dat hij niet eens een nummer heeft. Het ging behoorlijk omhoog tot de Ratagan Mam (berg) waar het kleine SYHA hostel Ratagan ligt, pal aan Loch Duich. Een stukje verder kwam ik na het gehuchtje Glenelg, bij de aanlegplaats van de ferry naar Isle of Skye. Een heel bijzonder ferry, want hij wordt helemaal handmatig bediend en de max. 6 auto’s staan op een draaiplateau, dat bij vertrek 180 graden gedraaid wordt, zodat je weer met de voorkant van de auto’s vooruit staat en er gemakkelijk af kunt rijden. Een leuke Schotse jongedame  met het kenmerkende rossige haar deed enorm haar best en kreeg de ene tip na de andere van de zeer ervaren schipper, zodat ze als hij ophoudt, de leiding over kan nemen. Leuk! We voeren in ong. 10 minuten over Glenelg Bay/Kyle Rhea naar Kylerhea op Isle of Skye en ook dit weggetje was weer adembenemend. De zwarte Black Cuillins op de achtergrond, heidevelden en waar je ook kijkt uitzicht.

Toen was de grotere A87 aan de beurt met uitzicht op de Inner Sound en Raasay aan de overkant. Wel wat drukker maar ook mooi!

Bij Sligachan Hotel de stillere A863 op en daarna de 4e en voor vandaag de laatste single tracker naar Glenbrittle met al weer een SYHA hostel op de oever van Loch Brittle. Het weggetje was het eerste stuk druk in gebruik en ik snapte eigenlijk niet waarom, maar alles werd duidelijk toen er een grote parkeerplaats kwam, die barstensvol stond: het beginpunt van de Fairy Pools, een heel populaire bestemming vooral voor gezinnen omdat de kinderen er zo heerlijk kunnen spelen.

Toen ik na mijn bezoek aan het hostel terugreed was er geen levende ziel meer te beleven en werd het ritje nog mooier. Het was een beetje laat geworden en ik wilde de B&B even bellen om te zeggen dat ik onderweg was, maar helaas geen signaal, helemaal alleen op de wereld! (wat ben je toch snel gewend aan altijd bereikbaar zijn, ik kreeg gewoon een unheimisch gevoel, dat ik niemand kon bellen).

Als afsluiter van deze fantastische dag nog 1 weggetje op Skye, dat niemand mag missen! De verbindingsweg tussen Staffin en Idrigill dwars door de grillig gevormde Quiraing bergen door. Punten, hoeken, rare driehoeken, richels, plateaus en zelfs een torenachtige berg(Castle Ewen) ontbrak niet. Je kunt hier korte en lange wandelingen maken en het maakt niet uit, want het is allemaal indrukwekkend!

Wat een geweldige tocht en ik sliep als een roos, maar waarschijnlijk lag ik ’s nachts nog steeds te roepen: “Oh kijk nou eens,  wat prachtig, het uitzicht, ik kan er niet genoeg van krijgen, morgen  wil ik weer zo’n tocht!”

En die kwam er ook, de volgende morgen zag ik dat The Pass of the Cattle naar Applecross niet zo erg ver uit de richting was. En ik deed hem niet alleen 1 kant op maar reed gewoon ook weer terug, zo indrukwekkend!