Het ontstaan van een nieuwe TravellingWELL.nl reis door Schotland: deel 3 Kintyre en Arran

Vandaag een wandeling over het wad naar Davaar Island vlakbij Campbelltown, maar dat moet wel met eb, want anders staat het pad onder water. Redelijk vroeg opstaan dus en om 9.00 liepen we er al. Lekker weer, heldere lucht, soms een vaag zonnetje, genieten dus. Over het pad van steentjes en schelpen naar het eiland en meteen op zoek naar de grot, waar een schilderij met de afbeelding van Jezus uit de 19e eeuw moest zijn. Er is een flink aantal grotten en grotjes, maar bij de 9e was het raak. Het wordt regelmatig bijgewerkt, dus het zag er nog piekfijn uit. Het controleren is ook wel nodig want een aantal jaren geleden was het gezicht veranderd in dat van Che Guevara. Er lagen allemaal kaartjes met namen bij en kruisjes gemaakt van takjes en houtjes. Door een vrij kleine opening kon je ook in de buurgrot komen. Leuk!

Het uitzicht vanaf Davaar Island is prachtig. Een oneindige zee en de kust van Kintyre en verderop Arran en nog wat kleinere eilandjes, die afsteken tegen de heldere lucht. Kintyre is vrij vlak en Arran daarentegen is heel heuvelachtig.

Terug over deels het zelfde pad langs de kust en rechtsaf want er was ook nog een vuurtoren. Omdat die meestal op mooie plekken liggen, daar dus ook gaan kijken. Jawel een mooie hoge plek en ook daar schitterend uitzicht.

Terug naar de ‘causeway’  die nog altijd vrij van water was terug naar de parkeerplaats. Mooi uitstapje en een aanrader!

Via de smalle kustweg richting Claonaig, waar we met de veerboot naar Lochranza op Arran vertrekken.Een heel ander stuk Kintyre: het deel ten zuiden van Campbeltown is vrij kaal, groen en vlak. Dit deel was heel heuvelachtig en bebost. Regelmatig gestopt om van het mooie uitzicht te genieten. In dit stuk hebben Paul en Linda McCartney ook gewoond, maar er was nergens een verwijzing. Linda heeft heel veel voor Kintyre betekend en voor haar is er in Campbeltown dan ook een gedenktuin.

De ferry kwam al snel en om 12.35 vertrokken we op een vrij klein bootje, waar plaats is voor 18 auto’s voor de overtocht van 30 minuten. De zon scheen uitbundig, dus lekker aan dek gestaan. Er hingen echter hele donkere wolken boven Arran en dat hebben we geweten. Na aankomst meteen naar de ruïne van Castle Lochranza gereden en we waren  nog niet uit de auto of het begon me toch te stortregenen. Onze hoofden en bovenlijven bleven droog door de paraplu maar onze broeken waren druipnat. Jammer! Het kasteeltje ligt op een fraai plekje!

Heerlijke koffie en sandwiches gekocht in een tentje bij de ferry en over de stille kant van Arran naar het zuiden. Een prachtig rijtje identieke huisjes: The Twelve Apostles. Het is hier schitterend. Veel heuvelachtiger dan Kintyre, er zijn zelfs echte bergen van ruim 800 m., glens, kliffen, kleine dorpjes: Schotland in het klein, zoals het ook genoemd wordt.

We zaten lekker ruim in de tijd dus gestopt op de parkeerplaats voor de Machrie Stone Circles en de wandeling gemaakt. In een vrij klein gebied liggen steencirkels in verschillende soorten en maten en standing stones in groepjes of solo. Overal is uitleg bij, dus heel interessant. Je bent omringd door de bergen aan de ene kant en de zee aan de andere kant. Het kon minder!

Na dit bezoek over een hele kleine weg door het dal naar Lamlash aan de oostkust gereden waar onze B&B staat. Vrij kleine kamer, maar alles zit er op en aan en ook hier weer WiFi, dus helemaal goed.

Uitzicht vanuit de B&B bij zonsondergang.

 

Lekker geslapen en ontbeten en naar de zuidkant van Arran. Bij het gehuchtje Kildonan gestopt, want daar kon je rond de ruïne van het kasteeltje (nu in particulier bezit en het staat in de tuin van de eigenaren) lekker wandelen, uitwaaien aan zee en zitten genieten op het zandstrand of op de enorme stenen. Wij het tweede gedaan. Boekjes mee en in het zonnetje op de stenen zitten lezen. Wat is vakantie toch heerlijk! Er zaten 6 aalscholvers op hun eigen rots lekker te wachten tot er iets interessants voorbij kwam. Wij misten het interessante, maar ongemerkt verdween er steeds één en toen wij weggingen waren er nog maar 2 (het lijken de 10 negertjes wel).Bij het kasteeltje weer omhoog tot we op de weg kwamen en weer bij de auto. Een lekker, gemakkelijk uitstapje.

Doorgereden langs de kust naar het noorden, want we wilden een wandeling maken naar de King’s Cave.  We kwamen onderweg een Best Western Hotel tegen op een prachtige plek aan zee en daar koffie met scones gehad op het terras. Meteen even een praatje met de manager gemaakt en dit hotel wordt opgenomen in mogelijke accommodatie adressen. Wat duurder dan een B&B, maar de ligging is prachtig, de kamers zijn altijd goed, er is standaar WiFi en er is een zwembad. ’s middags als je terugkomt na een vermoeiende dag even relaxen in de ‘pool’ is ook niet te versmaden.

Er waren meer mensen op het idee gekomen om naar King’s Cave te gaan en de parkeerplaats was goed bezet. Omdat het nog steeds mooi weer was, gingen we zelfs zonder jassen op pad. Heel gedurfd maar het ging goed. Het eerste stuk omhoog naar de kust met prachtig uitzicht over het dal waar de steencirkels van gisteren zich bevinden, tot we over een goed pad hoog boven de zee eerst bij wat onbeduidende grotten kwamen en toen bij de grote King’s Cave. Een groot traliewerk ervoor, maar je kon wel gewoon naar binnen. Hij schijnt door King Robert the Bruce gebruikt te zijn, maar men denkt dat de grotten al eerder gebruikt werden. Gezien de tekens (Ogham tekens en mythologische dieren) lijkt dat wel aannemelijk.Het binnenland weer in en dat was wat minder spectaculair, want het was gewoon een pad door het bos. Lekker aangenaam lopen zonder afgeleid te worden door schitterende vergezichten is voor de verandering ook wel eens aardig. Er stond 2.5 uur voor, maar dan moet je hem volgens mij kruipend doen. Wij liepen op ons gemakje 1.5 uur tot we weer bij de auto waren.

Omdat we gisteren de steencirkels al bezocht hadden was ons programma klaar. Besloten om de weg langs de westkust gewoon weer te volgen naar het noorden, want dat vonden we een prachtige weg gisteren. We wilden onze sandwiches opeten op een bankje op een mooi punt, dat we gisteren gezien hadden, maar we wisten niet meer waar dat was, dus werd het Castle Lochranza en je kunt een slechtere plek bedenken. Gisteren was het er behoorlijk druk, nu stonden we vrijwel alleen op het terrein. De wind begon aardig aan te trekken en de bemanning van een zeilboot had heel wat moeite om de boot vast te leggen aan een boei. Wat is dat toch een gedoe en dan lig je een heel eind van de kust te dobberen, zonder dat je van de boot af kunt. Geef mij maar de auto. Instappen en rijden maar.

Na de lunch naar Brodick, de hoofdplaats gereden, want we hadden onze zinnen gezet op een boottochtje. Het liefst een in zo’n supersnelle rubberboot. Helaas! Die was er niet. Je kon het bedrijf wel bellen, maar het was al 16.00 dus dat zou toch niet meer gaan lukken. Wat rondgelopen en terug naar de B&B. Ik moest nog werken, emails beantwoorden, aanvragen afhandelen en dat moet ook gebeuren.

’s Avonds naar de Inn gelopen aan de zee, waar we gisteren ook gegeten hadden. Bom vol! Voor we een tafel zouden kunnen krijgen zou er ong. 1.5 uur voorbij zijn. Dat was ons te gek. Jassen aan, dicht geritst en op het terras onze maaltijd verorberd. Smaakte heerlijk en toen we hem op hadden, lekker terug naar onze kamer om warm te worden en verder te werken.

Morgenochtend gaan we naar Brodick Castle en gardens en dan ’s middags met de boot terug naar het vaste land. Brodick Castle is een echt Schots kasteel: een toren met kleine ramen, heel robuust en geen opsmuk. Goed te verdedigen dus. De tuin is prachtig en we verheugen ons op het bezoek.

Conclusie: Kintyre en Arran: zeer de moeite waard voor ieder 2 nachten. Dan heb je het belangrijkste en mooiste wel gezien en is het tijd om weer verder te rijden. De activiteiten die we ondernomen hebben zijn goed bevallen en worden zonder mankeren aan de reis in wording gekoppeld.

Wilt u deze reis ook graag maken? Houd www.travellingwell.nl in de gaten. Binnenkort staat de hele reis in het aanbod bij reizen naar Schotland.